doradiofonizować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Szukaliśmy właściwych głosów. Partię Wita Stwosza czytał A. Bardini, jego matkę „robiła” E. Kunina (pamiętne słowa: „Synku, niebo się chmurzy. Zasłonię cię od burzy.” Dla poprawienia jednego słowa „Synku —”, choć o lasce, specjalnie przyjeżdżała do rozgłośni), „doradiofonizowaną” postać mieszczki krakowskiej — E. Barszczewska, o „Robocie” w pracowni mistrza Wita opowiadał Maciej Maciejewski, wreszcie głosy ulicy średniowiecznego Krakowa oraz głosy współczesnych „bohaterów pozytywnych” — J. Nalberczak, W. Siemion i W. Zagórski. Autor na nagrania nie przychodził. Jego stosunek do tej sprawy można było określić nie wypowiedzianym przez niego zdaniem: „No, pokażcie, co potraficie”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kamieńska, Anna, Śpiewak, Jan (red.) 1961. Wspomnienia o K. I. Gałczyńskim, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.