dorysować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) daleko. Wtedy to po raz pierwszy w wyrazie twarzy Maryny pojawił się ów nowy rys, jakby patrzenia na odległy przedmiot, coraz niklejszy, coraz bardziej przysłaniany mgłą. We mgle ginęły kontury, trzeba je było dorysować, miejscami wręcz dorabiać — ma się rozumieć, z otrząsem obrzydliwości pomijając wszystko, co jak chorobliwy uraz na skórze jeszcze ropiało...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brzęczkowski, Jerzy 1931. Wraki. Powieść, Warszawa : Nakł. Gebethnera i Wolffa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.