dragant

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) in oktawo romansu [. ..] pisane [. . .] z dezinwolturą ogromną i wprawą (fr. désinvolture z wł. disinvoltura); drabant — Be. X 75: muzykanty [...] grali okropne drabanty (fr. drabant z wł. trabante ‘taniec, marsz tańczony przy końcu wesela1, obj. BN); dragant — Zł. Cz. I 265: pamiętaj, Gnusiu, że małżeństwo to nie pierwsza para w draganta (mówi p. Strażnikowa, łącząc w swoim swoistym języku „drabanta” z „drygiem”); dyliżans — Podr. IV 160: na Parnas będą jeździć dyli...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Boleski, Andrzej 1956. Słownictwo Juliusza Słowackiego (1825-1849), Łódź : ŁTN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.