dramaturg-dziennikarz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) inny z pozytywistów, nadać formę dramatyczną najważniejszym postulatom swego pokolenia, odzwierciedlając to, co się określa mianem „ducha epoki”. Przyjął perspektywę dramaturga-dziennikarza, jedną z bardziej typowych dla pokolenia pozytywistów. Intelektualizm, werwa dialektyczna i ironia dramatów są jednocześnie cechami znakomitych krytyków i publicystów, jakich wydają zwykle tzw. „epoki przejściowe” — a tak właśnie pozytywiści określali okres, w jakim wypadło im tworzyć...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mazan, Bogdan 1991. Wczesne dramaty Aleksandra Świętochowskiego. Niewinni, Ojciec Makary, Piękna. Zarys monograficzny, Łódź : UŁ
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.