drukowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Prof. Bruckner wymienia ich kilkunastu: trzech Morsztynów, dwóch Szlichtyngów, trzech Lubienieckich, Przypkowskiego, Naborowskiego, Karmanowskiego, Do maniewskiego i Grotkowskiego, którym przypisuje dużo temperamentu i charakteru, najwyżej ceniąc tych, którzy się kupili około birżańskiego dworu Radziwiłłów. Ta poezya, tak licznie pisana, a tak mało drukowa, to stwierdzenie a zarazem utwierdzenie tego pisania dla siebie, tego dyletantyzmu, tego od niechcenia, które będzie cechą wielu poetów w drugiej połowie wieku—i ich winą, a szkodą literatury, którą oni mogli byli wznieść wyżej, gdyby byli chcieli. W prozie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.