drwiąco-obojętny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wie albo lekceważąco. Więcej wiedzieli o świecie niż on! I byli stokroć lepsi, czyściejsi! Odgadywała ich uczucia i pragnienia, z którymi na ogół się kryli, maskując je wstydliwie swoim sportowym fasonem lub drwiąco-obojętnym chłodem. Gdyby Horzela czy Szulmierski albo szkolny prefekt, ksiądz Leśniarz, mieli w sercach cząstkę ich dziecinnych marzeń, byliby na pewno prawdziwszymi ludźmi. Nawet Andrzejowi Siwickiemu, który był zresztą dobrym towarzyszem, Agnieszka poczytywała trochę za złe suchy ton, jakim mówił o chłopcach. Być może, iż czasami pozwalali sobie nieco za wiele, ale z drugiej strony, czy nie oni właśnie wnosili do szkoły nowy wiatr, wiejący od ziemi?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brandys, Kazimierz 1954. Obywatele, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.