drwiąco-praktyczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) lyliśmy (mam również na myśli siebie, bo topniowo upodabniałem się pod niejednym względem do moich kolegów) byliśmy dość olerancyjni, umiarkowanie brutalni i bez »stentacji sprawiedliwi; cechował nas brak lympatii dla patosu i drwiąco-praktyczna rzeźwość w połączeniu z niechęcią zarówno do bezwstydu karierowiczostwa, jak i do obłudy Drzesądów religijnych. Klasa rzadko ulegała...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brandys, Kazimierz 1975. Mała księga, wyd. 2, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.