dublur

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) System dublur miał swoje zalety i wady. Ułatwiał młodym zdobywanie i rozszerzanie repertuaru, przyśpieszał artystyczną dojrzałość — to prawda, wprowadzał jednak zamieszanie, sporo nerwów, zamącał ład i harmonię wyrównanego spektaklu. Lecz my, młodzi, rozumowaliśmy inaczej. Nie przejmowaliśmy się zbytnio grymasem reżysera niezadowolonego z przypadkowo zmienionej sytuacji lub drobnego błędu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Warnecki, Janusz 1971. Najdłuższy mój monolog, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.