dublura

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) przypadek — w 1919 roku zachorował Sendecki. Śliwińskiemu był potrzebny wodewilista na „nagłe zastępstwo”. Ktoś podsunął myśl: „Podobno w «Sfinksie» występuje taki obiecujący młodzieniec...” Zastępstwo, dublura, epizod jeden i drugi — nazwisko Bohdana Kierskiego (takie pseudo obrał sobie nowicjusz) zaczyna mieć swoją wagę: „Idzie on naprzód krokami, że się wyrażę, bajkowymi. Co krok, to mila. Ma wszelkie wa...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Filler, Witold 1977. Rendez-vous z warszawską operetką, wyd. 2, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.