dwu-życiowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) „Pokolenie niewinnych” dorosło, i zaczęło próbować żyć tak jakby fasada była prawdą. Stwierdzając zaś stopniowo jak przepastne są warstwy kompromisów, które kryje, zaczęło pytać zbuntowane (czy też, według socjologa „wyobcowane”, czy — według Coxa — po prostu wolne): jak wy, starzy, mogliście to w ogóle znosić? Jak mogliście być tak dwu-licowi, dwu-życiowi, zakłamani?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.