dwudziestoczteroletni

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nie tracił głowy. A ślubowanie w dniu narodzin syna nie było już pierwszym tego rodzaju aktem, nie było też pierwszą zapowiedzią wyzwolenia Italii. Raczej może na poły dobrowolnym, na poły zaś wymuszonym wewnętrznie wznowieniem owej przysięgi związkowej, którą ongi był złożył dwudziestoczteroletni karbonariusz. Czy więc grał wtedy komedię, czy też nie, niemniej dziś nie uważał za odpowiednie zaniechać sprawy — nawet jako Cesarz Europy. Któż zresztą mógł ustalić granicę po...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Neumann, Alfred 1938. Drugie cesarstwo, przeł. A. Liefeld, Warszawa : Rój
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.