dyletant-ilustrator

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) stchnieniem zapewniający Olgę Iwanownę, że się mamuje: gdyby się nie leniła i wzięła się w garść, to wyrobiłaby się na nieprzeciętną śpiewaczkę; następnie kilku malarzy, a na ich czele malarz rodzajowy, animalista i pejzażysta Riabowski, bardzo piękny, jasnowłosy młody człowiek lat dwudziestu pięciu, który miał powodzenie na wystawach i sprzedał swój ostatni obraz za 500 rubli; ów poprawiał Oldze Iwanownie jej szkice i mówił, że kto wie, może z niej jeszcze coś będzie; następnie wiolonczelista, w którego ręku wiolonczela płakała i który przyznawał otwarcie, że spośród wszystkich znanych mu kobiet tylko jedna Olga Iwanowna umie akompaniować; następnie literat, młody, ale już znany, pisujący nowele, sztuki sceniczne i opowiadania. Któż jeszcze? No, jeszcze Wasilij Wasiliicz, ziemianin, dyletant-ilustrator i winiecista, świetnie wyczuwający stary rosyjski styl, byliny i epos; na papierze, na porcelanie, na okopconych talerzach stwarzał istne cuda. Wśród tej artystycznej, swobodnej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czechow, Antoni 1956-1962. Dzieła. T. 1-11, [tłum. różni], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.