dyptych

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) DYPTYK (dyptych) (gr ]: 1) dwuczęściowa tabliczka z kości słoniowej lub z drewna pokryta woskiem, składająca się jak książka; w starożytności używany do pisania, u dawnych chrześcijan do sporządzania spisów wiernych; od IV w znane d konsularne z portretem lub monogramem konsula lub pretora, rozdawane z okazji objęcia urzędu krewnym i znajomym; 2) przenośne, składane, dwuczęściowe ołtarzyki, zwykle z kości słoniowej lub metalu, zdobione scenami biblijnymi, lub dwuczęściowa nastawa ołtarzowa dużych rozmiarów. Zob też poliptyk...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
MEP PWN 1959. Mała encyklopedia powszechna PWN, wyd. 1, seria B, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.