dyslokata

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dyskusja wykryła główne rany armii rosyjskiej, przede wszystkim w jej organizacji i w brakach korpusu oficerskiego, z czym wiązano braki w wykształceniu żołnierza. Obok tego krytyka ostro napadła na dyslokatę armii, skoncentrowanej w ogromnym stopniu na zachodzie państwa i związanej z systemem fortyfikacyjnym Wisły i Niemna. Krytyka rzadko uderzała w podstawowe braki państwowego i obywatelskiego życia Rosji i wobec tego nie była dostateczna dla wyjaśnienia złego, a że w państwie cara powoli następowało uspokojenie 1 zwycięska kontrrewolucja święciła tryumfy, więc prawdopodobnie wszystkie reformy i zmiany odłożonoby ad calendas graecas, wciągając się powoli do dawnego «wsio obstoit błagopołuczno!» Lecz przyszło zaostrzenie stosunków europejskich...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Piłsudski, Józef 1937. Pisma zbiorowe. Wydanie prac dotychczas drukiem ogłoszonych. T. 1-9, Warszawa :Instytut Józefa Piłsudskiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.