dytrocheiczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) trocheicznym.18 Otóż taka ocena Skargi ukształtowała się najprawdopodobniej właśnie pod wpływem twierdzeń retoryki osiemnastowiecznej, którą reprezentować tu może zdanie Nowaczyńskiego: „Jakiejkolwiek fazy i jakiegokolwiek związku period przypadnie, najpiękniej się kończy na miarę taką:albo na dwie takie:w/w.”19 Tymczasem z podanych wyżej materiałów wynika jasno, że po pierwsze przewaga „spadku dytrocheicznego i daktylotrocheicznego” czyli po prostu wyrazów dwu i trzysylabowych w zakończeniach zdań nie jest cechą szczególną prozy Skargi, ale cechą polszczyzny w ogóle; że po drugie, przewaga wyrazów tej długo14 W. Rzewuski, O nauce krasomowskiej, 1762, s. 375—76...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wierzbicka, Anna 1966. System składniowo-stylistyczny prozy polskiego renesansu, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.