dywersyjno-prowokatorski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ten rodzaj przestępstw nasilił się zwłaszcza po aneksj i Czechosłowacji. W hitlerowskich planach podboju Europy przyszła wówczas kolej na nasz kraj. Zgodnie ze stosowaną przez Fiihrera metodą uruchomiono przygotowaną już uprzednio — w latach „przyjaźni” — sieć dywersyjno-prowokatorską i wywiadowczą opartą na legalnych i nielegalnych organizacjach hitlerowskich, działających wśród mniejszości niemieckiej w Polsce. Cieszyły się te organizacje poparciem sanacji, tym łatwiej więc mogły bezkarnie prowadzić robotę antypolską...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Juryś, Roman, Szafar, Tadeusz 1971. Pitaval polityczny 1918-1939, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.