dziwak-kolekcjoner

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nr 524 s. 10) wyjaśnia, iż Biblioteka Narodowa stała się właścicielem nie całości rękopisu zaginionego dramatu Słowackiego „Krak", lecz tylko jego fragmentu, już dawniej znanego, złożonego z dwóch kart: pierwszą kartę nabyto w r. 1953, drugą w r. 1954. To przypadkowe skompletowanie fragmentu -„Kraka" posłużyło autorowi do bardzo słusznej uwagi ogólnej pod adresem dziwaków-kolekcjonerów: „jeszcze jeden przykład do czego prowadzi źle rozumiane kolekcjonerstwo, które nie waha się przed rozrywaniem rękopisów, byle tylko dogodzić manii posiadania „autografów"...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bibliotekarz - Bibliotekarz (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.