długowiekowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Z nami specjalnie dzieci tego narodu weszły już w kontakt i pokumały się od zarania naszych dziejów. Kiedy ich państwo historyczne padało po długowiekowym wspaniałym, omal mocarstwowym bycie, nasze dopiero wyłaniało się z pomroków dzielnicowej chłopskiej egzystencji, dopiero krystalizowało w jedność indywidualną i organizowało pod umiejętną ręką ostatniego Piasta. Na czasy naszego Łokietka przypada ich...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowaczyński, Adolf 1922. Góry z piasku. Szkice, Warszawa : Nakł. Polskiego Posterunku Wydawniczego „Placówka”
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.