eksradca

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Energja wygasła, zdawało się, jednocześnie z echem zdania, które wywołało detonację. Siadano zpowrotem, cichutko odsuwając krzesła. Dźwięknęły srebra, nito przymykane klamerki. Eksradca półgłosem zamawiał „sznycel po wideńsku“ i długo, smakowicie tłumaczył, jak to ma być przyrządzone, a raczej, jak było przyrządzane ongi, dawno, bardzo dawno... Orkiestra śpiesznie lała na dymiące nerwy balsam w postaci „Kniaginiuszki“...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brzęczkowski, Jerzy 1931. Wraki. Powieść, Warszawa : Nakł. Gebethnera i Wolffa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.