emigrancki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) „Przebacz, sędzio! — ozwał się Pan Adam — ale ja tak świetnych dla nas w kraju nie rokuję nadziei. Za nadto długo byliśmy za granicą, byśmy mogli kiedykolwiek stracić zupełnie cechę emigrancką. Zawsze będzie w nas coś choć trochę odrębnego. Emigrant będzie szukał emigrantów, bo wspólność przygód i nieszczęść razem doznanych, wspomnienia miejsc i osób równie znajomych, sprawi, że mu najmilszym będzie towarzystwo współ-tułacza. Młodzież będzie nam niedowierzać, ogła...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Koźmian, Stanisław Egbert 1872. Pisma wierszem i prozą. T. 2, Poznań : Księgarnia J. K. Żupańskiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.