eremitorium

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ERMITAŻ [franc. ermitage < tac. eremitagium 'pustelnia’], eremitorium [łac.], pawilon parkowy w formie małego domku, położony zwykle na uboczu, przeznaczony na miejsce do samotnych rozmyślań i kontemplacji, a także na małe przyjęcia; czasem umieszczano tam również zbiory osobliwości. Zwyczaj wznoszenia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.