erudycyjno-nudny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wprawdzie w trzy miesiące później, z końcem grudnia, bezlitośnie nicował wileńskie wydanie fragmentów Z przeszłości, zarzucając im „erudycyjno-nudny balast”, w którym nie ma „za grosz poezji” 9, a w rok potem z okazji nowego fragmentu dramatycznego Elisza wymawiał jej wędrówkę po „trzęsawiskach doktrynerii” 10 11, w lutym zaś 1882 na łamach redagowanego przez siebie „Słowa” pisał, że „gwoli sentymentowi i antytezom poetycznym tworzy sztuczny świat chłopski, pełen nieszczęść, niedoli i ucisku — w przeciwstawieniu do dworów”, przy czym zapomniał dodać, iż poetka szła tutaj szlakiem jego Szkiców wąglem. Równocześnie cytował jej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krzyżanowski, Julian 1973. Pokłosie Sienkiewiczowskie. Szkice literackie, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.