facecyjka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ny na epigramy, pomiędzy Gustawem a Klarą. Henryk Rzewuski, czy w swoich pismach, czy w tych niezliczonych pomysłach, które obiegają w ustnem podaniu, pokazuje się jako największy amator i prawdziwy róg obfitości takiego żartu, błaznującego; a sam Mickiewiez, wielki Mickiewicz, czy nie lubi facecyjki głupiej w sobie, a śmiesznie opowiedzianej? słuchać lubił ich bardzo, a te głośne śmiechy w Panu Tadeuszu, naprzykład kiedy Robak woła Pax Vobiscum do Tadeusza i Hrabi, to odgłos rubasznych konceptów, jakie pamiętał i rubasznych śmiechów, jakie słyszał...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.