fortelić

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) czy, poddańczy (323). Tutaj też należą takie twory czasownikowe jak brzękotać, zaszczękołać (507), balsamieć, chmurnieć, dzielnieć, jesienieć, kłosieć, maślnieć, opromienieć, pącznieć, porozumieć (może błąd drukarski), powężeć, siłnieć, sinieć się, zawidnieć, wyśpiewnieć, wyświetleć, wywdzięcznieć, zamszeć, zgryszpanieć, żyznieć (521), okupiać się, przysłużać się (527), nacieszać, nastraszać, osłabiać się, pomarszczać się, przygraniczać, spodlać się, ugrzęzać, wykwitać, zatrzęsać się, zgrabiać (528) 	, okopcać, osamotniać się, uszywać, wyleczać, zabłądzać, zadzwaniać, zanucać, zawiniać się, zawlekać się, zbroczać (529) 	, ocuglać, ożywotniać się, upiśmienniać, uszpetniać, wyzwierzać, zbiedniać się (530), rozkoływać (535), obwarunkowywać, pokwitowywać, przedysputowywać, przekoływać, skowywać, umiarkowywać, zasnuwywać, zhołdowyumć się (536), amantować, amnestyować, legendować, odkonturnować, pustkować, racjonalizmować, sfanatyzmować, spreferansować, uroczystować, urzędnikowcić, wakacjonować (541), agronomie, chmielić się, ocuglić, fortelić, frendzlić, gry szpanie, przeszatanić się, rozgrzęzić, rozwęglić, rozwiośnić, spruchnić, sterniczyć, treścić, uchróścić, ucudownić, unamiętnić, upiśmiennić, uporządnić, upotomnić, uwzorzyć, widnie się, wiośnie się, wykuglarzyć, wytwornic, uwytwornić, zamozolić, zdelikatnić, zdumić, zesłupić, znienawistnić, źwierzęcić (548), ponadto zabłyskać (580), podmuchnąć i sieknąć (581)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Trypućko, Józef 1957. Język Władysława Syrokomli (Ludwika Kondratowicza). Przyczynek do dziejów polskiego języka literackiego w wieku XIX. [T.] 2, Uppsala : A.-B. Lundequistska Bokhandeln
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.