frencz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Szedł ciężko, zataczając się jak pijany. Więzły coraz głębiej nogi w sypkim piachu. Stawał i kołysał się w prawo i w lewo, niby uwiązany na kotwicznym łańcuchu, podwodnemi prądami rozkolebany. Ogromne, szorstkie serce podeszło pod same gardło. Zakaszlał krótko, urywanie. Zdjął płaszcz, frencz, wreszcie zrzucił przez głowę koszulę. Obrócił się na wiatr, zlany perlistym potem, odciął się ciemno-bronzowym masy7*...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brzęczkowski, Jerzy 1931. Wraki. Powieść, Warszawa : Nakł. Gebethnera i Wolffa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.