galimatia

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) piecznie, bo prosty, skromny, naturalny, drobny hołd złożony ich twórczości podniosą do potęgi dobroci nadnaturalnej, którą osypywać będą klejnotami... ku zawstydzeniu, zgryzocie sumienia i, ach, wyznać trzeba! radości tej dobroci, która właściwie żadną dobrocią-nie była i nie jest, chyba tylko jaką taką zdolnością odczuwania piękna i uwielbiania jego mistrzów. Koniec końców, z potopu, odmętu, chosu, galimatii uczuć moich (otóż i ma Pan ten „spokój majestatyczny”, w którym Pan główną cechę mojej osoby upatrzył!) wyłoniła się ostatecznie radość podwójna: l-o), że Pan przez pobyt swój w Grodnie3 nie zraził się ostatecznie do — grodnianki, skoro tak niezmiennie o niej pamięta; 2-o), że jestem posiadaczką takich cudnych rzeczy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Orzeszkowa, Eliza 1981. Listy zebrane. T. 9, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.