gigue

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) suita — od francuskiego rzeczownika suitę, co znaczy „cykl, szereg“. Utwór cykliczny, składający się z szeregu fragmentów o charakterze tanecznym. Starszy typ suity, z roku około 1600, miał układ następujący: pavana, gaillarde, allemande i courante. Późniejszy, z roku 1650, zawierał: allemande, courante, sairabande i giigue. Później — w miarę poszerzania się formy — doszły jeszcze inne fragmenty taneczne, jak menuet, gawot, siciliana, chaconna...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Waldorff, Jerzy 1956. Sekrety Polihymnii, Warszawa : Iskry
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.