gliniastość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) kich możliwości. Taki jest także typ gombrowiczowskiej groteski, która bawi nas absurdalnością nagłego, zupełnie irracjonalnego „puchnienia” ludzkich spraw (maniera pisania na pozór nieważnych wyrazów z dużej litery: „Chodzę i Chodzę i Chodzę") — gładka rzeczywistość naprawdę okazuje się pełna dziur i gliniastych wybojów, w które co krok wpadamy. Tę irracjonalną gliniastość języka demaskuje Białoszewski. Bawi się szyderstwem, bezinteresownym ośmieszaniem, parodią. Żyjemy w epoce zdzierania masek, kompromitowania ideologii, demaskowania gładkiego obrazu świata. Takie są zamierzenia egzystencjalistów, taki jest — jak pisze Ionesco — cel literatury...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Prokop, Jan 1964. Euklides i barbarzyńcy. Szkice literackie, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.