glosator

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) myślanego w starożytnym duebu italskim. Powiada Makrohjusz, że całą drugą księgę Eneidy »pene ad verbum transcripserit* z poematu Pizandra, który, jako się pokazuje z przywiedzionych stów krytyka rzymskiego, był zbieraczem narodowych greckich podań. I o tern nawet żaki w Rzymie wiedzielil Wyszło mi z pamięci, com czytał przed kilku laty w przypiskach łacińskich jakiegoś niezmiernie uczonego glosatora Eneidy, który utrzymuje, zdanie swoje podpierając świadectwami starożytnemi. jakoby i szósta księga Eneidy, równie jak druga, miała być tylko kompilacją z greckich pisarzy. — W tej zaś części Eneidy. którąby właściwie italską nazwać można, czyż nie znać wysilenia i niemocy? A pod...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mochnacki, Maurycy 1923. O literaturze polskiej w wieku dziewiętnastym, Kraków : Nakł. Krakowskiej Spółki Wydawniczej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.