godziciel

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) memu, ale i osób mię otaczających denuncjacją. Dodatku owego nie mam jeszcze i kazałam go sobie sprowadzić, ale wiadomość Gołosu włączam do listu tego1;’ niech ją Pan przeczyta jako curiosum, a potem łaskawie mi zwróci. Rozmawialiśmy z sobą otwarcie, to prawda; ależ taki to dobroduszny, serdeczny jegomość, i godziciel, i filantrop, i z Kochanowskiej urodzony! Otóż mi dobrą lekcją dał! Następstw bezpośrednich nie będzie z tego naturalnie żadnych; pośrednie jednak dla przedsięwzięcia wileńskiego, dla czytelni polskiej, o którą wciąż się staram — mogą być...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Orzeszkowa, Eliza 1967. Listy zebrane. T. 6, Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.