gradować się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W głowie czułem — kotlet wieprzowy. Mieszkanie imieninowe nie chciało być zadymione, ciemności w ogrodzie nie chciały się kłębić, twarze nabierać wyrazistości, wiatr chłodu, grząska ziemia nie chciała ustępować pod nogami, noc zmęczyć ludzi, odcisnąć się na ich ruchach, na ich zachowaniu się, nie chciała się gradować, zszarzeć, by się potem rozśpiewać w boskiej pieśni świtu. Gdy tylko próbowałem opisu, odczuwałem nieludzkie zmęczenie; zdradzona forma nie dała się przebłagać, materiał się mścił...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rudnicki, Adolf 1958. Niebieskie kartki. Ślepe lustro tych lat, wyd. 2, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.