guwernerzyć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Co się tycze tancmistrza i Francuza, sam W. Kowalski z tobą się rozmówi; Onufremu zaś powiesz, iżby najlepiej zrobił, gdyby sam przyjechał; wszakże nie chcąc go na próżno włóczyć, jeśli nie ma ochoty, donoszę, com się dowiedział: primo, iż miejsce we względzie stosunków domowych bardzo dobre; ludzie grzeczni i uczciwi, stół szlachecki, praca niewielka z synkiem, chłopcem od lat 14, i podobną córeczką. O pewności wypłaty ręczyć trudno by było, ale Dobrowolski,2 który niegdyś w tymże domie guwernerzył i który zna wszystkie frais de la maison,3 upewniał mię, iż należy tę tylko zrobić ostrożność, aby wymówić opłatę sobie ratami, na przykład trzema lub czterema; wtenczas niechybnie wszelka będzie regularność, gdyż o dwadzieście lub trzydzieście dukatów panom grafom nie trudno, ale strach do tysiąca dociągać, bo wraz na oblig odeślą...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mickiewicz, Adam 1953. Dzieła. Wydanie narodowe. T. 14. Listy. Cz. 1, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.