guzik-monokl

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Syknęła nieznacznie: — Jestem szczęśliwy, pani hrabino... — „Jestem szczęśliwy...” Te słowa obudziły w Ranku, zanim się jeszcze ocknął zupełnie, ruch już w mięśniach, niezależnie od wszelkiej świadomości, dawno zaczajony; guzik-monokl w dwu palcach lewej ręki z wytkniętym sztywno łokciem, prawą koślawe Wsparcie się o kanapę i niezdarne dźwiganie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jędrkiewicz, Edwin 1962. Daimonion ti, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.