głosiciel

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) mu rzeczy nie dostawało: moralnego zmysłu.” Idąc za mistrzem, szkoła ta dała umysłom piętno pozornie poważne, a w gruncie płoche. Od tego to czasu, choć Wolter wyszedł z mody, namnożyło się co niemiara owych głosicieli oklepanych pospolitości, owych proroków gminnego głupstwa, co wszędy roznosząc Credo powierzchownej i czczej dokryny, chwytającej się z dziwną łatwością głów naj mierniej szych, pną się do przeistoczenia świata za pomocą tak zrekrutowanej większości. Najnieznośniejszy to rodzaj, co pod maską ponurej powagi szerzy naukę płytką i błahą...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881a. Dzieła. T. 3-4, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.