głupi-głupiec

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) LXIV N.: (566) „Głupi-głupiec”. (567) A kto jest „głuąiec”? U.: (568) Człowiek głupi N.: (569) Człowiek głupi (570) Prawda?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Biłos, Edward 1998. Słownictwo szkolnego języka dydaktycznego, Częstochowa : WSP
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.