herbarium

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) i nie szczędzą siebie samych. I Montaigne i Hamlet doszli do przekonania, że świat jest imanentnie zły a ludzie od szpiku kości już cuchną. Niech się więc dzieje, co chce (laisser faire), byle oni izolowani od profanów vulgus, mogli sobie układać w herbarium kwiaty złego, symptomy rozkładu, dysharmonji i arytmji, byle mogli kolekcjonować „dokumenty ludzkie”, rekordy szelmostwa i bestjalizmu z jakąś mefistofeliczną satysfakcją nie adwokatów generis humani, ale sędziów-oskarżycieli i Torąuemadów. Człowiek nicością, wiedza złudzeniem, kobieta...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowaczyński, Adolf 1922. Góry z piasku. Szkice, Warszawa : Nakł. Polskiego Posterunku Wydawniczego „Placówka”
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.