imionnikowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) A poezja imionnikowa? Nigdy bodaj nie stanowiła najświetniejszej dziedziny uprawianej przez Mickiewicza, mimo że nieraz umiał zaostrzyć ją gładkim, dowcipnie pomyślanym. ukłonem puenty. Niemało wszak takich zgrabnych wierszyków zapisał był poeta w okresie »przednim. Salonowa atmosfera kontaktów towarzyskich Mickiewicza w Rosji — wbrew oczekiwaniom — nie stworzyła ich więcej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mickiewicz, Adam 1986. Wybór poezyj. T. 1-2, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.