inkubus

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) bodawców. Właśnie owi preceptorowie magnackich synów lub sami-że magnaci, tacy jak Mikołaj Krzysztof Radziwiłł Sierotka, dla zaspokojenia ciekawości lub dla spełnienia podjętych ślubów, a najczęściej może dla obu tych przyczyn razem, jechali latami całymi do „świętego miasta Jeruzalem”, wędrowali „przez góry niecnotliwe”, uczestniczyli w „nawigacyjej indyjskiej, jako jest przytrudniejsza i przycięższa w sobie”; ze zgrozą przypatrywali się czynom ludzi opanowanych szaleństwem (fraude et instinctu diaboli), doznawali licznych przygód, nierzadko tracili w nich majątek lub nawet życie; dobrze, jeśli skończyło się tylko na tym, że ich po powrocie inkubus dusił w nocy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.