insynuacyjno-kłamliwy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) prasie. Nie wiem, czy nie zdążono jej zamieścić, czy też chodzi o celowe przemilczenie. W każdym razie, gdy słuchałem tego dziennika radiowego, przypomniały mi się lata stalinowskie. Taki insynuacyjno-kłamliwy styl mówienia o bieżących faktach obowiązywał w tamtych czasach. Później, mimo drętwoty i fałszywości propagandy, uległ on jednak pewnym przemianom. Styl ten jest jednak wzorem — jak się okazuje — zawsze żywym...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Głowiński, Michał 1993. Peereliada. Komentarze do słów 1976-1981, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.