interkorporacyjny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Spójniki wymagające dwóch zdań składowych właściwych definiują jako spójniki równorzędne, natomiast spójniki, które tworzą konstrukcje współrzędne wieloczłonowe, czyli szeregi, to spójniki szeregowe. Wśród spójników równorzędnych wymieniają: spójniki nieciągłe występujące przed pierwszym zdaniem składowym właściwym i między zdaniami (np. nie tylko..., lecz również; wprawdzie... ale; zarówno... jak też), spójniki centralne stojące między zespalanymi zdaniami (np. a, ale, oraz, toteż) oraz spójniki interkorporacyjne usytuowane wewnątrz drugiego zdania składowego (np. natomiast, zaś). Spójniki szeregowe (np. albo, ani, bądź, i, lub oraz przeć {przecinek}) traktują jako „wiclomiejscowe”. Uważają, że przecinek w tekście polskim pełni niekiedy funkcję spójnika. Do podobnego wniosku dochodzi Kallas, twierdząc, że ekwiwalentami spójnika są znaki interpunkcyjne, a przede wszyskim przecinek...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Polonica - Polonica (Wrocław)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.