ironiczno-ariostyczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:

(...) Podkreśla ona suwerenność autora wobec kreowanego dzieła, ujawnia fikcyjny charakter stwarzanego świata, a przez nieustanną grę tworzenia i demaskowania iluzji potęguje wieloznaczność świata przedstawianego, wzbogaca go o nowe znaczenia, nadaje mu sensy metafizyczne (jakby zgodnie z poglądami Fryderyka Schlegla, który widział w ironii „metafizyczną bufonerię” 1). Przykładem takiego ironiczno-ariostycznego tworzenia świata literackiego może być scena 1 aktu IV, zinterpretowana przez Weintrauba:...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):

Lokalizacja ekscerptu na stronie:

Adres bibliograficzny:

Makowski, Stanisław 1980. Juliusz Słowacki, Warszawa : WSiP

Etykiety gramatyczne poświadczenia:

przymiotnik liczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.