ironiczno-melancholijny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) jest mu obca również problematyka ról społecznych, owego aktorstwa., na które człowiek skazany jest par force w stosunkach z innymi i które pogłębia trudności w porozumieniu się między ludźmi. Stąd na przykład ironiczno-melancholijne, Dygatowskie tony w obrazie spotkań autora z intelektualistami Islandii...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Borowy, Wacław 1978. O poezji polskiej w wieku XVIII, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.