istnienie-absurd

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) A jednak u nikogo tak wyraźnie jak u Becketta nie występuje paradoks współczucia jako mimowolnej zachęty do dehumanizacji i rechot paryskiej publiczności przez niego też był zawiniony. W jego postaciach absurdalnych, ponieważ są postawione wobec Istnienia-Absurdu, objawia się ludzkość jako zbiorowisko...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Miłosz, Czesław 1990. Prywatne obowiązki, wyd. 1 krajowe, Olsztyn : Pojezierze
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.