izmaiłowski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) sen... A to przymusowe pogodzenie się z podłą rzeczywistością rosyjską, z tym chińskim królestwem materialnego, zwierzęcego życia, uwielbienia dla rang, krzyża oraz pieniędzy, królestwem łapownictwa, obojętności religijnej, rozpusty, braku wszelkich zainteresowań duchowych, triumfu bezwstydnej i bezczelnej głupoty, miernoty, beztalencia, gdzie wszystko co ludzkie, mądre, szlachetne, utalentowane skazane jest na ucisk, cierpienie, gdzie cenzura stała się wojskową ustawą o rekrutach, którzy zdezerterowali, gdzie tak doszczętnie wytępiono wolność myśli, że zdanie w powieści Panajewa «oficer pułku izmaiłowskiego przesiąknięty Żukowem» 4, że nawet tak niewinne zdanie wydaje się liberalne (poruszyło ono cały Piter, pułk izmaiłowski złożył do wielkiego księcia oficjalną skargę o zniesławienie i rozeszła się pogłoska, że Panajewa zamknięto w twierdzy), gdzie Puszkin żył w ubóstwie i zginął jako ofiara podłości, a tacy panowie jak Griecz i Bułharyn rządzą całą literaturą przy pomocy donosów i żyją sobie świetnie ... Nie, niech uschnie język temu, kto...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bieliński, Wissarion 1956. Pisma filozoficzne. T. 1-2, przeł. W. Anisimow-Bieńkowska, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.