jedno-dobro

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) lecz o to, że w ogóle „nic nie może być pomyślane”. Nawet Jedno nie może siebie uświadamiać i w rygorystycznym sensie Jedno nie jest. Lecz właśnie dlatego może być przyczyną tego, co myśli, a zatem i tego, co jest. Nadto cechuje Jedno-Dobro (ev - ócyaSód) konieczna i spontaniczna ekspresja twórcza, wiążąca się z doskonałością, koniecznościowo udzielającą się na zewnątrz, gdyż to, co jest doskonałe musi „dawać siebie”. Oznacza to, że poszczególne byty następują po sobie, coraz bardziej oddalając się od doskonałości i przez co tracą swą twórczą siłę, i jak gdyby stają się „bardziej mnogie”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sochoń, Jan 2000. Bóg i język, Warszawa : UKSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.