judok

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) judok — sportowiec uprawiający dżudo; po polsku raczej: dżudowiec albo dżudysta. Np.: „Dobra postawa judoków (o dżudowców) w Budapeszcie”. „Oprócz Polaków startowali tam judowcy (o dżudowcy) Austrii i Węgier”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pisarek, Walery 1978. Słownik języka niby-polskiego, czyli błędy językowe w prasie, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.