karabiniarz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W mieście ucichły odgłosy walk i nastał spokój. Gdzieniegdzie tylko padały pojedyńcze strzały karabinowe. Zresztą to już mnie nie dotyczyło. Zostałem sam na bocznym torze. W pokoju sekretarza chrapali po dobrej kolacji moi znużeni karabiniarze. Przez wielkie okno mego nowego, narożnego biura wpadało z Placu Teatralnego fioletowe światło lamp łukowych. Nim ciężko usnąłem pokonany zmęczeniem, uświadomiłem sobie smutną prawdę, że oto koledzy łagodnie spławili mnie z wojska do administracji...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.