kilkowiorstowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wadzało do rozpaczy, ale wszystkie moje w tym celu prośby obijały się o upór wuja. Ale umiałem sobie poradzić. Do najbłotnistszej okolicy zaliczano naówczas Hrubieszów, na wiosnę przed domem komisarza obwodu musiano wołami wyciągać z błota pojazdy. Jedną kilkowiorstową okolicę nazywano kukawką dlatego, że na wiosnę lub w jesieni wielu tam kukało. W czasie słotnym po mieście można było chodzić tylko ławkami. Ubogi uczeń 2 klasy dostał od wuja pomieszkanie i jedzenie z małym jeszcze dodatkiem za to, że rano i po obiedzie odprowadzał mnie do szkoły i do domu. Raz przyszła mi fantazja...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Golejewski, Henryk 1971. Pamiętnik. 1-2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.