kiścień

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) jemne i ochotnicze. Nie brak też w -¿Krzyżakach“ charakterystyki litewskich wojsk witołdowych, co choć się „pod naporem rycerstwa ugną“, serca mają „chrobre“ i żmudzkich — w kożuchach i skórach na nagiem ciele, z bronią pierwotną, bijących się kupą bezładną, ale tak sprawnie władnących kiścieniami z młodych dąbczaków, że byle im się udało rozeznać szyk nieprzyjacielski, już tam żyw z rąk ich nikt nie wyjdzie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wojciechowski, Konstanty 1925. Henryk Sienkiewicz (Henryk Sienkiewicz. Protoplasta Zagłoby. Żywioł subjektywny w trylogji Sienkiewicza. Wojsko pol­skie u Sienkiewicza), Lwów ; Warszawa : Książnica-Atlas
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.