klasyczność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nie. Z wyjątkiem rozprawy o Krytykach i Recenzentach warszawskich, tego ostatniego strzału, który jest artykułem krytycznym tak świetnym jak mało, najlepsze 1 o wiele najlepsze z tego okresu czasu są prace krytyczne Brodzińskiego, a Brodziński w polemikę, w kwestye bieżące tego lub owego wiersza lub poematu nie wdaje się nigdy. Stawia on zasady klasyczności i romantyczności, ale ich do dzieł poszczególnych nie przymierza, nie stosuje, a przeto, choć ze współczesnych najlepszy i najświatlejszy krytyk, do walki krytycznej właściwie wmieszany nie jest...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1904. Historya literatury polskiej. T. 4-5, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.